ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ;

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία”
 “Οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ κατά της Ρωσίας, είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια πως, θα γυρίσουν μπούμερανγκ και θα επηρεάσουν αρνητικά τη Δύση, εμποδίζοντας την ανάπτυξη και την αξιοποίηση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου”.


            Τελικά θα υπάρξουν και νέες κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας; Και εν τέλει ποιον εξυπηρετούν; Προωθούν το ευρωπαϊκό όραμα; Ενισχύουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα; Οι νέες κυρώσεις, που ατλαντικοί κύκλοι μέσα και έξω από την ΕΕ, θέλουν να επιβληθούν στη Ρωσία, και στις οποίες μάλλον εύκολα και επιπόλαια θα συμφωνήσει η αδιάλειπτα “πρόθυμη” Αθήνα, θα δώσουν ακόμα ένα πλήγμα στην ελληνική οικονομία και σε μια έτσι κι αλλιώς παραπαίουσα κυβέρνηση, καθώς θα περιλαμβάνονται ανάμεσα σε διάφορα άλλα μέτρα, όπως η απαγόρευση εξαγωγών ειδών πολυτελείας προς τη Ρωσία.
            Ήδη, κλάδοι με εξαγωγικό προσανατολισμό, που αντέχουν έστω και οριακά, όπως οι εξαγωγές ελληνικών γουναρικών προς τη Ρωσία, θα πληγούν σκληρά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2012, τα γουναρικά ήταν στις εξαγωγές προς τη Ρωσία περί τα 108,4 εκατ. ευρώ ή αλλιώς, μερίδιο 23% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών. Ακολουθούν τα οπωροκηπευτικά, όπου οι επιπτώσεις από το εμπάργκο της Ρωσίας μέσα στο καλοκαίρι, σε νομούς όπως η Ημαθία ήταν καταστροφικές.
            Ωστόσο, τα χειρότερα αναμένονται στον ευαίσθητο και αποδυναμωμένο χώρο της ελληνικής εθνικής άμυνας, αφού μεγάλο μέρος αυτής – όπως η αντιαεροπορική ομπρέλα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων – στηρίζεται σε ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα.
            Προκύπτει όμως, σε καθαρά πολιτικό και συνολικό πλαίσιο, το ερώτημα: Ποιον τελικά πλήττουν τέτοιου είδους οικονομικές κυρώσεις; Σίγουρα όχι τις ΗΠΑ, οι οποίες είναι ο ενορχηστρωτής αυτής της αντιρωσικής εκστρατείας, για να μην πούμε υστερίας. Οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς τη Ρωσία είναι σχεδόν ανύπαρκτες, σε σχέση με τα τεράστια κεφάλαια και προϊόντα μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών που εξάγονται στην αχανή ρωσική αγορά! Κι όμως: Η ΕΕ και οι τωρινοί της ηγέτες δείχνουν να μην θέλουν να καταλάβουν το αυτονόητο! Πως δηλαδή, οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας πλήττουν τη σχέση Βρυξελλών και Μόσχας. Πλήττουν, τις σε βαθιά ύφεση ευρωπαϊκές οικονομίες. Μέσω των κυρώσεων, οι Αμερικανοί επιχειρούν να καταστρέψουν τις σχέσεις μεταξύ των Δυτικοευρωπαίων – αλλά και των νοτίων χωρών της ΕΕ – με τη Ρωσία. Έτσι, χάνεται σε βαθιά νερά η προοπτική  μιας ανεξάρτητης και ισχυρής Ευρώπης, αυτής που οραματίστηκαν ο Ντε Γκωλ, ο Βίλλυ Μπραντ, ο Χέλμουτ Σμιτ κα. Οι πολιτικοί τους επίγονοι, είναι νάνοι μπροστά τους, και απόδειξη είναι η προθυμία τους να στοιχηθούν σε πολιτικές ξεκάθαρα αντιευρωπαϊκές.   
            Η περίπτωση της ελληνικής κυβέρνησης και ιδίως του αντιπροέδρου της Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές. Την ώρα που η ελληνική διπλωματία, με πολιτική κάλυψη, θα όφειλε να επιδείξει κινητικότητα και συντονισμό με τις λοιπές χώρες του ευρωπαϊκού νότου, ώστε οι προβληματικές τους οικονομίες να εξαιρεθούν των κυρώσεων, συντασσόμαστε ως κράτος με συμφέροντα κάθε άλλο παρά δικά μας, ούτε καν ευρωπαϊκά.
            Αν όμως, τα πράγματα αντιστραφούν; To έχουν σκεφτεί αυτό οι διαπρύσιοι* απολογητές των κυρώσεων; “Οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ κατά της Ρωσίας, είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια πως, θα γυρίσουν μπούμερανγκ και θα επηρεάσουν αρνητικά τη Δύση, εμποδίζοντας την ανάπτυξη και την αξιοποίηση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου”. Άραγε ποιος τα λέει αυτά; Τα λέει ο πρώην επικεφαλής της πετρελαϊκής πολυεθνικής εταιρείας BP (British Petroleum) Τόνι Χέιγουορντ, σε συνέντευξή του στους Financial Times, όπου κριτικάρεται άγρια η εμμονή της Δύσεως να επιβάλλει και νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ο Χέιγουορντ επισημαίνει πως οι Δυτικοί διευρύνουν τη μαύρη λίστα μέσω νέων κυρώσεων, προσθέτοντας μέσα κολοσσούς όπως την Gazprom ή και την Lukoil. Έτσι, θα εκτεθεί σε κίνδυνο η διεθνής παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου και κατ΄ επέκταση η διεθνής οικονομία. Kαι κάτι ακόμη! Περίεργη σιωπή έχει επικαθήσει στην υπόθεση του μοιραίου Μπόινγκ των Μαλαισιανών αερογραμμών. Μια τραγωδία που σαφώς συνδέεται με την επιβολή κυρώσεων κατά της Μόσχας. Σε πρόσφατη (9 Σεπτεμβρίου) συζήτηση στη γερμανική Βουλή, με αφορμή αναφορά 21 ερωτήσεων βουλευτών του ….γερμανικού ΣΥΡΙΖΑ (Die Linke **), εκφράζονται σοβαρές αμφιβολίες για τη θεωρία που επιδιώκουν να παγιώσουν οι ΗΠΑ, περί κατάρριψης του αεροσκάφους, τάχατες από ρωσικό αντιαεροπορικό. Σε ένα εμπεριστατωμένο κείμενο, τονίζεται πως η δίχως αποδείξεις υιοθέτηση αυτών, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τα γερμανικά εθνικά συμφέροντα.
            Η γερμανική κυβέρνηση εγκαλείται για προχειρότητα και επιπολαιότητα, βάσει συγκεκριμένων στοιχείων που αδυνατεί ή δεν θέλει να αξιοποιήσει. Όπως, την παρουσία δυο ΝΑΤΟικών αεροσκαφών εναέριας επιτήρησης (Awacs) στην ευρύτερη περιοχή της τραγωδίας, που θα μπορούσαν να φωτίσουν το τι πραγματικά έγινε. Στοιχεία που παραμερίζονται, γιατί ενδεχομένως θα κατέρριπταν τις δυτικές προφάσεις που οδήγησαν στις κυρώσεις. Όπως, ακριβώς στο Ιράκ, όπου τα περίφημα χημικά του Σαντάμ Χουσεΐν δεν βρέθηκαν ποτέ, υπήρξαν όμως, το ψεύτικο άλλοθι για να προχωρήσουν οι δυτικοί επεμβατικοί σχεδιασμοί στη Μέση Ανατολή.
            Είναι λοιπόν σαφές, για όποιον θέλει να δει καθαρά και πίσω από το παραβάν, πως όλη αυτή η ιστορία έχει στηθεί για να πληγούν οι ενδοευρωπαϊκές σχέσεις και να διαιωνίζεται μέσα από το διαίρει και βασίλευε, το αμερικανικό imperium, αυτό που ο Ροζέ Γκαρωντύ*** είχε αποκαλέσει “εμπροσθοφυλακή της παρακμής” (βιβλίο από τις εκδόσεις “Νέα Θέσις”). Προφανώς, οι Ρώσοι, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, δεν είναι άγιοι. Στις διεθνείς σχέσεις όμως, επικρατεί ο κυνισμός που επιβάλουν τα συμφέροντα, δεν πορεύεσαι με το Ευαγγέλιο. Όξυνση μιας ήδη επικίνδυνης κρίσης, της ουκρανικής, με νέα μέτρα και αντίμετρα, θα βόλευε και θα χαροποιούσε εκείνα ακριβώς τα ψυχροπολεμικά κέντρα που θέλουν την Ευρώπη όχι ενωμένη αλλά διασπασμένη και καθυποταγμένη.
            Οσονούπω, η Ελλάδα θα βγει πολλαπλά τραυματισμένη από μια τέτοια εξέλιξη. Κι αν η παρούσα κυβέρνηση δεν θέλει ή δεν μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες υπέρ της ειρήνης, στο πλαίσιο για παράδειγμα μιας “εκστρατείας των νοτίων” της ΕΕ, ας παραδειγματιστεί τουλάχιστον, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από τις πρωτοβουλίες της γερμανικής αριστεράς, αφού όλα δείχνουν πως σύντομα θα κληθεί να αναλάβει το τιμόνι της χώρας, σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της μακραίωνης ιστορίας της Πατρίδας μας.                             
           
ΣΗΜ. * Αυτός που υποστηρίζει ή διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό.
ΣΗΜ. ** Die Linke: Γερμανικό πολιτικό κόμμα που δημιουργήθηκε στις 19 Ιουνίου 2007, μετά από συγχώνευση του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) και της Εκλογικής Εναλλακτικής για την Κοινωνική Δικαιοσύνη (WASG).
ΣΗΜ. *** Ροζέ Γκαρωντύ: Γάλλος φιλόσοφος και για πολλά χρόνια ανώτατο στέλεχος και θεωρητικός του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Σχόλια